محمدرضا ساکت در نامه خود نوشت:

جناب آقاي محرم نويدکيا

قهرمان ارزنده فوتبال ايران و ديار نصف جهان

با سلام

چند روز پيش از وداع شما با فوتبال و خداحافظي هميشگي‌ات با مستطيل سبز، در يکي از سايت‌هاي خبري ويديو مربوط به خداحافظي تعدادي از ستارگان دنيا را به تماشا نشستم. ژاوي، زيدان، مالديني، زانتي و... تني چند از بهترين‌ها و البته متعصب‌ترين‌ها که سعي نکردند کلکسيوني از پيراهن تيم‌هاي مختلف را در موزه خانگي‌شان جمع کنند و نهايتاً با حضور در يکي دو باشگاه به محبوبيتي در نزد هواداران‌شان دست يافتند که در قالب کلمات نمي‌گنجد.

فصل مشترک خداحافظي اين ستارگان بزرگ فوتبال اشک و شکوه بود. ستاره‌اي که پس از نزديک به دو دهه روزهاي تلخ و شيرين و به يادگار گذاشتن خاطراتي تکرار نشدني جهت يک نسل که بايد براي هميشه چهار گوشه مستطيل سبز را ببوسد. دريبل‌ها و اقتدار تکنيکي و تاکتيکي زيداني، وفاداراي مالديني، پاس‌ها و روزهاي متفاوت بارسا با پاس‌هاي ژاوي و تعصب و جنگجويي مثال زدني زانتي را ديگر کسي نمي‌تواند با افعال حال توصيف کند و اينکه همه چيز ماضي است و تنها در قالب فيلم و عکس قابل مشاهده بوده و فلسفه اشک‌هاي مردمي است که يک ستاره را در روز وداع بدرقه مي‌کنند.

مشخص است که کسب 5 عنوان قهرماني ليگ برتر، چهار عنوان قهرماني جام حذفي، حضور در فينال ليگ قهرمانان آسيا و حضور در جام باشگاه‌هاي جهان روزهايي را براي همه دوستداران تيم محبوب تو در ديار نصف جهان ساخته است که هيچ کس دوست ندارد به سادگي از کنار آن عبور کند. شايد هر کس ديگر هم به جاي احسان و حسين عزيز يا هواداران تو و سپاهان بود همين کار را مي‌کرد و اجازه نمي‌داد دست‌هاي تو براي آخرين بار در مقابل سکوها بالا برود...

اکنون که اين تصميم رنگ و بوي جدي به خود گرفته است، مي‌خواهم به عنوان مديري که کاپيتاني به بزرگي تو را در تيمش داشت و در بخش اعظمي از اين افتخارات شريک احساسات تو و ساير بزرگان سپاهان اعم از مديران، بازيکنان، شهروندان اصفهان و هواداران سپاهان بود صميمانه تشکر کنم. اشاره به مصاديقي که نشان مي‌دهد فوتبال ايران اين روزها با چه فوتباليستي وداع کرده است، محتاج نگارش يک کتاب است و فقط به همين موضوع اشاره مي‌کنم که شايد تنها محرم نويدکيا بود که مي‌توانست زير پيشنهاد قرارداد هنگفت تيم اماراتي را براي ماندن در تيم محبوبش امضا نکند، موضوعي که تا امروز هيچ‌گاه به جد رسانه‌اي نشده است.

نمي‌توانم کتمان کنم که وداع به مراتب باشکوه‌تري را براي تو متصور هستم و انتظار دارم اجازه دهي روزي خاص براي آويختن کفش‌هاي هنرمندت در نظر گرفته شود. حق همه دوست داران شما عزيز دوست داشتني و تيمت هست که تک تک خاطرات اين روز را در فضايي خاص در جعبه يادگاري‌هاي زندگي‌شان جاي دهند. اکنون وظيفه ما اين است که به تصميم تو احترام بگذاريم و اميدوار باشيم که محرم نويدکيا همچون بسياري ديگر از بزرگان هم نسلش در تيم ملي و باشگاه سپاهان، تجربيات ارزنده خود را به نسل جديد فوتبال منتقل نمايد و اين وظيفه ماست که قدر بزرگاني چون تو و اسطوره‌هايي که در ساير باشگاه‌هاي محبوب و بزرگ ايران، صاحب شوکت و منزلت هستند را بدانيم و قدرشناسانه با آنها برخورد کنيم.

بدرود مرد جام‌ها

موفق و سلامت باشي

محمدرضا ساکت